فعالیت های انسانی عامل اصلی انتشار جیوه اصل نقره ای به ویژه نیروگاه های زغال سنگ، سوزاندن زغال سنگ مسکونی برای گرمایش و پخت و پز، فرآیندهای صنعتی، سوزاندن ضایعات، و استخراج از معادن برای جیوه، طلا و سایر فلزات است.
زمانی که باکتری ها در محیط قرار می گیرند، می توانند جیوه را به متیل جیوه تبدیل کنند. متیل جیوه سپس در ماهی و صدف انباشته می شود.
تجمع زیستی زمانی اتفاق می‌افتد که ارگانیسم ماده‌ای را با سرعتی سریع‌تر از کاتابولیزاسیون یا دفع آن جذب می‌کند و در نتیجه غلظت‌های بیشتری از ماده در ارگانیسم نسبت به محیط اطرافش ایجاد می‌شود.
افراد ممکن است تحت شرایط مختلف در معرض جیوه در هر یک از اشکال آن قرار بگیرند.
بیشترین نسبت انتشار گازهای گلخانه ای توسط استخراج طلا در مقیاس کوچک (ASGM) (37٪)، احتراق سوخت فسیلی (24٪) و تولید فلز (18٪) تولید می شود.
در مجموع، اینها 75 درصد از کل انتشارات انسانی را تشکیل می دهند.
بیشتر جیوه در محیط مدرن از فعالیت های انسانی و صنایع سنگین می آید. شواهد قابل توجهی وجود دارد که نشان می دهد مشکل آلودگی مواد غذایی ما به متیل جیوه ساخته خود ماست.
این تصویر رکورد مرکب هسته یخی از وایومینگ، ایالات متحده آمریکا، برای سال‌های 1720-2000 را نشان می‌دهد.
این افزایش چشمگیر از سطوح پایه جیوه که به دلیل فعالیت های انسانی رخ داده است را نشان می دهد: 70 درصد جیوه آزاد شده در 100 سال گذشته انسان زا بوده است.
تعدادی از اوج‌های آزادسازی جیوه به استخراج معادن در دوران طوفان طلا در اواسط قرن نوزدهم، افزایش تولید در طول جنگ جهانی دوم و صنعتی شدن از سال 1900 نسبت داده می‌شود.
علاوه بر انتشار گازهای گلخانه ای از منابع مختلف، جیوه را می توان دوباره جابجا کرد و دوباره در هوا منتشر کرد.
انتقال مجدد زمانی اتفاق می افتد که جیوه ای که از گردش اتمسفر خارج شده بود دوباره آزاد شود.
